1 stycznia 1801
218 lat temu
Giuseppe Piazzi odkrył Ceres
Ceres – planeta karłowata krążąca wewnątrz pasa planetoid między orbitami Marsa i Jowisza. Ma średnicę 950 km i jest największym z ciał krążących wewnątrz tego pasa. Została odkryta 1 stycznia 1801 przez włoskiego astronoma Giuseppe Piazziego, głównego astronoma Uniwersytetu w Palermo na Sycylii.
Ceres w naturalnych barwach sfotografowana przez sondę Dawn w maju 2015 roku, źródło: NASA/JPL
Początkowo była określana jako planeta, po kilkudziesięciu latach zaczęto określać ją jako planetoidę. W sierpniu 2006 roku wprowadzono termin planeta karłowata i Ceres została zaliczona do tej grupy obiektów. Z Ziemi Ceres najlepiej obserwować podczas jej opozycji, może ona wtedy osiągnąć względną jasność 6,7m. Można ją zatem dostrzec przez lornetkę.
Postulowana wewnętrzna budowa Ceres, w środku skaliste jądro, następnie warstwa płynnej wody, warstwa lodu wodnego i cienka pylista skorupa na zewnątrz, źródło: NASA/JPL
Od końca 2014 roku bezpośrednie obserwacje Ceres prowadziła amerykańska sonda kosmiczna Dawn. Misja miała na celu zbadanie składu i struktury planety karłowatej, która najprawdopodobniej jest złożona z pierwotnej materii Układu Słonecznego o znaczącej zawartości wody. 6 marca 2015 roku sonda weszła na orbitę wokół Ceres i kontynuowała obserwacje aż do momentu wyczerpania zapasów paliwa 31 października 2018 roku.
Ahuna Mons, najwyższy szczyt na Ceres jest prawdopodobnie kriowulkanem, źródło: NASA/JPL
Wnętrze krateru Occator, zdjęcie wykonane przez sondę Dawn, źródło: NASA/JPL
Opracowanie / Marek Nikodem / PPSAE
