NGC 6960

NGC 6960 (również Mgławica Miotła Wiedźmy lub Welon zachodni) – fragment pozostałości po supernowej znajdującej się w konstelacji Łabędzia. Obiekt został odkryty 7 września 1784 roku przez Williama Herschela.

fot. Paweł Kijak
Materiał zbierany w sierpniu 2024 kamerą Player One Poseidon-m Pro, z filtrami Antlia LRGB-v Pro teleskopem TS 130/910 na montażu EQ6-R. Jest to stack 41x180s dla kanału L, i po 10x180s dla RGB. Obrobione w PixInsight.

Jasna gwiazda w kadrze to 52 Cygni nie związana z mgławicą.

Około dziesięć tysięcy lat temu, na nocnym niebie nagle pojawiła się niezwykle jasna gwiazda, która po kilku tygodniach straciła swój olśniewający blask.. Dziś wiemy, że światło tej gwiazdy pochodziło z supernowej czyli eksplodującej gwiazdy. W tym miejscu obserwujemy teraz rozszerzającą się chmurę szczątków po wybuchu supernowej jako Mgławicę Welon. To piękne zdjęcie wykonane przez Pawła jest wyśrodkowane na zachodnim segmencie Mgławicy Welon skatalogowanej jako NGC 6960, ale mniej formalnie znanej jako Mgławica Miotła Wiedźmy. NGC 6960 jest tylko zachodnią częścią dużej pozostałości po supernowej określanej jako Pętla Łabędzia. Wyrzucona w kataklizmicznej eksplozji międzygwiezdna fala uderzeniowa przedziera się przez przestrzeń, zmiatając i pobudzając międzygwiezdny materiał. Świecące włókna mgławicy NGC 6960 są dobrze rozdzielone na atomowy wodór (czerwony) i tlen (niebiesko-zielony) . Całkowita pozostałość po supernowej znajduje się około 1400 lat świetlnych stąd w kierunku gwiazdozbioru Łabędzia . Miotła Wiedźmy w rzeczywistości rozciąga się na około 35 lat świetlnych. Jasna gwiazda w kadrze to 52 Cygni , widoczna gołym okiem z ciemnego miejsca, ale niezwiązana z pozostałością starożytnej supernowej.

tekst opracował Marek Nikodem

Komentowanie jest wyłączone